(Antecedente histórico)
La siringa de Teócrito siglo IV AEC.
Unha siringa é un caramillo, é decir, unha armónica de cañas. A frauta dos pastores que adornan os cadros pastoriles e románticos.
O pastor de tales cadros era xoven, aposto e pasábase o día tocando a siringa, mentres as ovellas pacían pacíficamente o lonxe, sen escaparse .
E sempre toca á sombra, para non fatigarse demasiado.
Pois ben, en forma de siringa parió Teócrito o seu caligrama, sen saber que estaba dando a luz tamaña cosa. Sorprende, a facilidade con a que os autores de aqueles tempos remotos formaban palabras o seu antoxo, fundindo y contrallendo as duas orixinais. Eso daballes unha gran libertade de composición.
La siringa orixinal. Con forma de frauta de pan
